(...)

oysa,bir Cumhuriyet bayramında

sabahleyin en erkende

bayrak asmış gibi olurdum pencereme

deniz komşularım martılar bile

şaşarlardı bu işe, şaşarlardı bu gösterişe

öyle kırmızı idi mührüm, beyaz bir ay yıldız ile

tınaz savururdum, bir yabanın dişlerinde

altı mermer bıçaklı bir düvende

döne döne ezilmiş buğday taneleri gibi

sıyrılmıştım kabuğumdan

umut ile çıkmıştım sabrın harmanından

tepemde rüzgarlar dolanırdı hala

Kızılırmağın binbir gizemli çağıltısı geliyorken

kulağıma

şiddetli bir yağmurdan sonra

bir gece yarısı, önüne katıp katıp

koca kayaları, kahverengi bir öfke gibi

öfke gibi gelmiştim

toprak altından, ırmağın önünden kaçan

kayaların uğultusu vuruyordu pirinç tarlalarına

yılanlar dolanıyordu çeltik adalarında

görebiliyordum, göğü ikiye bölen

şimşek patlamalarında

bir hayır vardır dedim, bir hayır vardır bunda da

gök, yedi renkli kuşağını beline doladığında

anladım, anladım ama

son trenin son katarıydı, tuttuğum soğuk demir

ve bastığım merdiven..

tb