Her zaman umutlandırmıştır beni İzmir.. İçinde yaşamıyorken de.. Şimdi de..

Güleç insanları, samimi tavırları, hele ki zor dönemlerde büyüyen yürekleri.. Abartmadan, sessizce, adeta gizlenerek yardım ederler ihtiyacı olanlara..

Böbürlenmezler, ellerine ekmek alıp sallamazlar.. Bir şey fırlatmazlar insanların üzerine.. Fırlatılan şeyleri de almaz İzmirli.. Gururludur. En böbürlendikleri zamanlar, Cumhuriyeti savundukları mitinglerdir, ki Yunanistan uyarır; “ Lütfen biraz sessiz olunuz, bebekler uyuyor..” diye.

Her saat, 9'u 5 geçe durdurulmuştur Karşıyaka’sında.. Korkmaz, ama kabadayılık da etmez. Güler insanlara. Ağacı, denizi, balıkçı motorları, martıları bile. Yaraların tez zamanda sağalsın İzmir.