TANJU BEYAZIT YAZDI: ARMUDUN SAPI ÜZÜMÜN ÇÖPÜ
Önce şu tespitleri yapalım;
AKP demokratik muhalefetin bütün dallarını kırdı. Toplumsal karşı duruş reflekslerini törpüledi. İşçi hareketini engelledi. Üniversiteleri susturdu, parlamentoyu işlevsiz hale getirdi. Anayasa mahkemesi kararlarını tartışılabilir yaptı. Cumhuriyetin iki kurucusuna “ iki ayyaş “ dedi. Ayasofya’dan hakaret ettirdi. Gerici vakıf ve dernekleri, cemaatleri kollayarak toplumun önüne koydu.
Ulusal bayramları kutlamayı engelledi. Ensar gibi kuruluşlara devletde yer verdi, görev verdi. Benzeri şeyleri saymak çok zaman alacak. Asıl söylenecek şeyi söyleyelim o zaman.
Bütün bu olanlara kitlesel karşı duruşlarla cevap verebildik mi ?..Sen karışamazsın diye on binler ulusal bayram kutlamalarına çıkabildi mi ? Hayır, yapamadık bunları..
Topraklar siyanürle zehirlenirken, ağaçlar yüzer yüzer kesilirken, dereler kurutulurken, arazi açmak için orman yangınları çıkarılırken de bir şey yapamadık !
Ana muhalefet partisinin genel başkanının konvoyuna uzaktan kurşun sıkıldı, linç edilmeye çalışıldı. Muhalif gazeteciler, kitaplar ve yazarları toplanıp tutuklandı. Müyesser Yıldız gibi, Murat Ağırel gibi…
Akıl almaz, kabul edilemez özelleştirmeler yapıldı. Stratejik kuruluşlar satıldı, devredildi, zarar ettirildi. Memleketin toprakları satıldı..Aç kalan çocukların sayısı 10 kat arttı.Yoksulluk sardı toplumu.
Son çarpıcı eylemlerin ( Gezi ) üzerinden yedi yıl geçti. Muhalefetin en son ve en etkili karşı çıkışı ise İstanbul-Ankara gibi büyük kentlerin yerel yönetimlerinin alınması idi. Her gün her aykırılığı gülerek eleştirdik. Şaşırdık,kızdık..Ama bir şey yapamadık. Karşı duran, direnen sosyalist partilere burun kıvırarak baktık. Onlar da gelişemediler, kitleselleşemediler.
Durum ortadadır; hazine tam takır, borç gırtlağa kadar..Dış politikada düşman kazanıyoruz. Dünya bize güvenemez oldu…Yapılacak şey bellidir. İktidarın demokratik yollardan değişimine katkıda bulunmak. Armudun sapı, üzümün çöpünü bırakacağız. Bu önderliği bir ittifak yapacak, bu belli. Buna omuz vereceğiz. Eleştirilerimiz bâkidir. Çekincelerimiz dillendirilecektir. Toplumun önünün açılması şart.Normalleşmeye dönüşün diğer bir yolu yok..Bu açık..Eğer varsa söyleyin, bilgilenelim. Duygusal temennileri, ajitasyonu geçin..Ciddiye almam..